‘Word je daar onzeker van, Nadine?’

Er zit een hees randje om die stem, die onwillekeurig een zachte rilling door mijn lijf laat gaan.

‘Ik stuur die kerel zo snel mogelijk weg en dan neem ik jou als dessert.’

‘Blijf daar staan,’ beveelt hij kalm.
‘Doe je benen uit elkaar, laat jezelf aan me zien.’

‘Ik heb plannen met je,’ fluistert hij.