‘Niet zeggen, Nadine,’ zegt hij zacht.
‘Niet doen. Alsjeblieft.’

Er zit een hees randje om die stem, die onwillekeurig een zachte rilling door mijn lijf laat gaan.

‘Blijf daar staan,’ beveelt hij kalm.
‘Doe je benen uit elkaar, laat jezelf aan me zien.’

‘Word je daar onzeker van, Nadine?’

‘Het geeft me een goed gevoel als ik iets zie wat ik mooi vind. Dan wil ik het hebben ... bezitten.’